عسگر صلاحی - استادیار دانشکده ادبیات و زبان های خارجی دانشگاه محقق اردبیلی
رحیمه صفرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده ادبیات و زبان های خارجی دانشگاه محقق اردبیلی

پروین اعتصامی در هنر و شعر متع هد خویش، در قالب داستان و با استفاده از شیوهی مناظره و تمثیل و با زبان سمبولیک، وظیفهیانسانی- هنری خود را به انجام رسانیده است. او معلم اخلاقی است که افراد جامعهاش را از رذایل اخلاقی نهی میکند. وی در مرحلهیزبانی نهی از منکر، از شیوههای معروف ادبی ، داستانی، منظوم و طنزآمیز استفاده کرده است. دیوان وی نشان دهندهی اوضاع نابساماناجتماع عصر او، و بازتاب رنجهایی است که او را آزرده است. سعی ما در این جستار بر آن است تا بازتاب منه یات و هر آنچه را که درمنظر پروین ناستودنی است و در دیوان او، انسان بهگونهای از داشتن چنان باور، گفتار و کرداری نهی شده است، با آوردن نمونهها وشواهدی از شعر او، نشان دهیم. پارهای از این منه یات در دیوان او عبارتند از: نهی از غرور و تکبر ، نهی از حرص و آز، و ... .

پروین اعتصامی، منه یات، انتقاد، اخلاق، پند و اندرز، تعالیم انسانی و اجتماعی