گلاره امیری - دانشجوی دکترا تاریخ اسلام دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

آموزههای اسلام با تغییر و اصلاح تفکر انسان،نسبت به جهان و هدایت بشر به سمت جهانبینی الهی،بر نگرش انسان بهمسائل زندگی،رفتار و احساسات شخص تأثیر گذاشته که ایمان و توکل به خدا، مثبت اندیشی و... از نتایج آن میباشد.هدایت تفکر به سمت جهانبینی الهی باعث اصلاح رفتار شخص میگردد که این رفتارهای صحیح در خانواده، روابط بینفردی و... میتواند بهداشت روانی افراد را تأمین نماید.اعتقادات مذهبی باعث افزایش سلامت روان افراد شده،بهگونهای کهمذهب یک حس کنترل تفسیری(درونی و بیرونی) ارائه میدهد که خود سپر سلامت روانی انسان میشود؛ بنابراین تا حدتوان به فرد دارای مذهب این قدرت را میدهد که در زندگی تلاش کند و در امور غیرقابل کنترل به خداوند پناه ببرد وبدین ترتیب از آسیبهای روانی به خود پرهیز نماید.در این مقاله تلاش بر آن است تا با استفاده از متون مقدس اسلامیو دیدگاههای روانشناسی بهبررسی نقش آموزههای دینی درسلامت روانی بهعنوان رویکردی ازسبک زندگی اسلامیپرداخته شود.

آموزههای دینی، سلامت روانی، توکل، خودآگاهی