روند تولید علم و بهره وری در کشور بر اساس سیر تکوینی علوم ارتباطات و فناوری

علم و فناوری مقدمه اساسی و بنیادین توسعه پایدار و پیشنیاز ضروری پیشرفت و اعتلای کشورها است، همچنین امروزه اصلی ترین مؤلفه توانمندی کشورها را می توان علم و فناوری دانست که در مقایسه با سایر توانمندیها مانند اقتصاد، توانمندیهای سیاسی و نظامی، بهره مندی از مواهب طبیعی و غیره به مراتب بیشتر در کانون توجه دولتها قرار دارد. لذا بررسی و دستیابی به اینکه وضعیت و تحولات علم و فناوری کشور در سطح کلان و درمقایسه با سایر کشورها چگونه است، اهمیت فراوانی دارد.. پرسش اساسی مقاله حاضر این است که وضعیت پایگاه علم و فناوری در کشور ایران چگونه است؟ آیا این وضعیت، بیانگر وجود مشکلات، آسیبها و عدم تعادلهایی در نظام علم و فناوری در سطح ملی است؟ روش پژوهش، بررسی و تحلیل آماری و نیز تحلیل محتوای کیفی است که در کنار آن یک، پژوهش آسیبشناختی نیز در حوزه علم و فناوری انجام شده است. یافته ها در قالبداده های منظم از بررسی آماری و نیز گزارش آسیب شناختی، بیانگر برخی گسست ها و عدم تعادلها در این حوزه است. جزیرهای شدن، عدم هماهنگی و انسجام نهادهای سیاستگذاری، ضعف رابطه بین رشد علم و تولید، عدم توان جذب سهم پژوهش از تولید ناخالص داخلی، از جمله عدم تعادلهای مذکور است. در پایان نتیجه گیری و ارزیابی چشم اندازهای آتی علمی کشور در دستور کار خواهد گرفت . از این منظر تلاش می شود با ارائه چارچوب تئوریک متفاوت از وضعیت توسعه علمی کشور چشم انداز هایجدیدی در این حوزه مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

تحقیق و توسعه علمی , تکنولوژی وساختار علمی , توسعه , برنامه های توسعه ایران