محمد حسن پور - کارشناس ارشد عکاسی. پردیس هنرهای زیبا. دانشگاه تهران.
علیرضا نوروزی طلب - استادیار دانشکده ی هنرهای تجسمی، پردیس هنرهای زیبا. دانشگاه تهران

خلق متن می تواند در پی خواست لذت نیز باشد . لذتی که پدید آورنده ی متن، در حین آفرینش متن، آن را تجربه می کند؛ و لذتی هم، که خوانندهی ناشناختهی متن، در قرائت متن، آن را کشف می کند. لذت متن، شاید حقیقت نهفته در هستی متن باشد، که مخاطب – چه خواننده ی نامعلوم آن، و چه مؤلف به سان مخاطب اولیه اش – آن را در زیبایی متن، مشاهده، و از چنین دریافتی، حظ می برد. گادامر، از بزرگ ترین فلاسفهی معاصر، حقیقت و زیبایی را دو عنصر تفکیک ناپذیر در هر متن و به ویژه در اثر هنری دانسته، و دریافت لذت را، منوط به آشکارگی حقیقتی می داند که در متن نهفته است. عکس، به مثابه متنی لذت آفرین، آشکارگی حقیقت خود را در برابر مخاطب ویژه ی خویش، به نحوی منحصر به فرد، آشکار می کند. رولان بارت، لذت عکس را در اتاق روشن – کتابی که منحصراً درباره ی عکاسی نوشت – می کاود . استودیوم و پونکتوم، دو عنصر حظ بصری، در عکس، که اولین بار در اتاق روشن مطرح می شوند، می توانند به سایر متون تصویری (تجسمی) نیز، قابل بسط باشند.

لذت متن، رولان بارت، اتاق روشن، عکس، استودیوم، پونکتوم