فرزاد محمدی - گروه میکرو بیولوژی ، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
بهمن تبرایی - گروه میکرو بیولوژی ، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
الهام داوودیان - گروه میکرو بیولوژی ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی ایلام
عباس ملکی - گروه میکرو بیولوژی ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی ایلام

در دو دهه اخیر، انتروکوک ها مقاومت گسترده ای به تعدادی از آنتی بیوتیکها کسب کرده اند که این امرسبب پیچیدگی در درمان عفونتهای ناشی از این باکتریها گردیده است. امروزه انتروکوکهای مقاوم به غلظت های گوناگونی از ونکومایسین به طور تصاعدی از سراسر دنیا گزارش می شود. ژنهایvanB و vanAدر انتروکوکهامسئول مقاومت به غلظت بالایی از ونکومایسین می باشد. در تحقیق حاضر مقاومت دارویی گونه های مختلف انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم بر علیه ونکومایسین و 12 آنتی بیوتیک اختصاصی تعیین گردید ضمناً حضور ژنهایvan A/Bدر گونه های مقاوم به ونکومایسین مورد بررسی قرار گرفته است. 180 نمونه انتروکوک از بیمارستانهای کرمانشاه و ایلام جمع آوری گردید. گونه های انتروکوک با روشهای متداول استاندارد شناسایی شده و آزمون حساسیت به آنتی بیوتیک ها طبق روش استاندارد دیسک دیفیوژنCLSIانجام شد. مقاومت داروییMIC با روشE.testبر روی نمونه های مقاوم به ونکومایسین انجام پذیرفت سپس با استفاده از روشPCRفراوانی ژنهایvanB و vanAمورد بررسی قرار گرفت.بررسی نتایج حاصله از این مطالعه نشان می دهد که فراوانی ژنvanAدر بین ایزوله های انتروکوک مقاوم به ونکومایسین خیلی شایع نبوده و ژنvanAصرفاً در 12 مورد از سویه های ایزوله مشاهده گردید. درحالی که ژنvanBدر هیچکدام از سویه ها یافت نشد.

انتروکوک، ونکومایسین ، vanB و vanA