بررسی فعالیت ضد باکتری اجزاء زهر عقرب ایرانی Hemiscorpius lepturus

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 1,371

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJMM-7-3_005

تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1393

Abstract:

زمینه و اهداف: جستجو جهت یافتن پادزیستهایی که باعث القاء مقاومت ژنتیکی در باکتریهانمیگردند از اهمیت زیادی برخوردار است. مطالعات زیادی، جداسازی پادزیست های طبیعی از جمله پپتیدهای ضد میکروبی را از منابع مختلف گزارش کردهاند. این پپتید ها از منابعی چون انسان، مهرهداران،بیمهرگان، حشرات، حیوانات سمی و گیاهان استخراجشده و نقش دفاعی ذاتی دارند. هدف از این مطالعه تخلیص پلی پپتیدهای ضد باکتری عقرب ایرانی Hemiscorpius lepturusبود. مواد و روش کار: زهر عقرب به وسیله تحریک الکتریکی تهیهشده و کیفیت آن با الکتروفورز پروتئین تأیید گردید. پپتیدهای زهر طی دو مرحله، ابتدا با روش کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون و سپس با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا در فاز معکوس جدا گردیدند. سپس فعالیت ضد باکتری پپتیدها با روش دیسک دیفیوژن بر روی باکتری 27853 Pseudomonas aeruginosa ATCC/ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج با دیسک سفتریاکسون به عنوان کنترل مثبت مقایسه شدند. یافتهها: از کروماتوگرام به دست آمده از زهر کامل عقرب، 7 جزء شناسایی شد که اجزای 4 و 5 حاویپپتیدهایی با وزن زیر 01 کیلو دالتون بودند. در بررسی به روش انتشار دیسک مشخص شد که جزء 5 اثر- ضد باکتری بر سودوموناس آئروژینوزا داشت و این اجزا برای جداسازی پپتیدهای خالص تر با تکنیکRPHPLCانتخاب شد. از آنالیز دوم، پنج جزء اصلی به دست آمد که وزن مولکولی پپتید های ضد سودوموناسی حدود 7 کیلو دالتون برآورد شد. نهایتاً در بررسی خاصیت ضد باکتری پپتیدها با روش دیسک دیفیوژن، دو جزء بر روی باکتری سودوموناس اثر ضد باکتری داشتند. نتیجهگیری: در این بررسی مشخص شد که از میان پپتیدهای استخراجشده، دو پپتید بر روی باکتریسودوموناس اثر کشندگی واضح داشت. این مطالعه از این لحاظ حائز اهمیت است که اولین گزارش وجود یک عامل ضد میکروبی از زهر عقرب بومی ایران، همیسکورپیوس لپتوروس، است

Authors

شبنم رادبخش

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات مرکزی، تهران، ایران

دلاور شهباززاده

آزمایشگاه زهرشناسی و بیومولکول های درمانی، گروه بیوتکنولوژی، مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، انستیتو پاستور ایران

امیر محمودزاده

آزمایشگاه زهرشناسی و بیومولکول های درمانی، گروه بیوتکنولوژی، مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، انستیتو پاستور ایران

کامران پوشنگ بافری

آزمایشگاه زهرشناسی و بیومولکول های درمانی، گروه بیوتکنولوژی، مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، انستیتو پاستور ایران