رضا رنجبر - مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران.
علی ناغونی - باشگاه پژوهشگران جوان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران

زمینه و اهداف: مقاومت سویههای سالمونلا انتریکا نسبت به ترکیبات ضد میکربی در حال افزایش میباشد و یکی از علل این افزایش، انتقال افقی ژنهای مقاومت پادزیستی بر روی ساختارهای اینتگرونیمیباشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین رابطه بین حضور اینتگرون های کلاس 1 و بروز مقاومتهای پادزیستی و همچنین تعیین فراوانی این عناصر ژنتیکی در سویههای سالمونلا انتریکا جداشده از نمونههایبالینی در تهران بود. مواد و روش کار: جدایههای سالمونلا از بیمارستانهای مختلف شهر تهران در طی سالهای 86-88 جداسازی و موردمطالعه قرار گرفتند. این جدایهها با استفاده از تستهای بیوشیمیایی وسرولوژیک تعیین هویت گردیدند. حساسیت و مقاومت پادزیستی ایزولههای جداشده مطابق با روش استاندارد توصیهشده از طرفCLSIتعیین گردید. حضور اینتگرون های کلاس 1 توسط روشPCRتعیین شد. برای بررسی اختلاف مقاومت پادزیستی بین دو گروه واجد اینتگرون و فاقد اینتگرون از آزمون دقیق فیشر یا مجذور کای استفاده شد و مقادیرPکمتر یا مساوی0/05 بهعنوان شاخص معنیدار بودن در نظرگرفته شدند. 39/1درصد از مجموع 188 ایزوله جداسازی شده، واجد اینتگرون های کلاس 1 بودند. ایزولههای واجد اینتگرون کلاس 1 در هفت سروتیپ مختلف سالمونلا انتریکا وجود داشتند. تمامی ایزولههای واجد اینتگرون دارای مقاومت چندگانه پادزیستی بودند. نتیجهگیری: یافتههای ما نشان داد که اینتگرون های کلاس 1 بهطور گستردهای در بین سالمونلا انتریکاهای جداشده از نمونههای بالینی در تهران یافت میشوند. حضور اینتگرون در سویههای سالمونلا بامقاومت چندگانه پادزیستی در آن سویهها ارتباط دارد. مراقبت و نظارت بر روی مقاومتهای پادزیستیشامل، غربالگری اینتگرون ها بهعنوان یک شاخص و نشانه از کسب و گسترش مقاومتهای پادزیستی، میتواند بهعنوان یک استراتژی مهم در مقابله با مقاومتهای پادزیستی در این میکروارگانیسمها مدنظرباشد

سالمونلا، اینتگرون کلاس 1، مقاومت پادزیستی