رودخانه خشک تبریز، محور پایداری شهرراهبرد احیای زیرساخت های طبیعی در سازمان فضایی شهر
Publish place: Manzar Journal، Vol: 2، Issue: 9
Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 803
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MANZAR-2-9_002
تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1393
Abstract:
حضور طبیعت در شهر موهبتی است که شهرها با شناخت و نقش دهی به مؤلفه های طبیعی بستر خود می توانندبه پایداری برسند. طبیعت شهرها گاه چنان تأثیر مستقیمی بر ساختار، منظر و موقعیت استقرار شهرها داردکه ارتقای کیفی و تبیین آن می تواند راهگشای بخشی از مشکلات عدیده این شهرها باشد. این موضوع در مورد رودخانه های فصلی یا دائمی شهر و به ویژه رودخانه خشک تبریز صادق است بهطور یکه مدیریت صحیح آن،نقش مهمی در کنترل کیفیت منظر شهری برعهده خواهد داشت. «مهرا نرود » قوری چای در کنار باغ های شهر باغ های چایکنار به عنوان مؤثرترین عنصر بر موقعیت استقرار هسته اولیه شهر و استخوانبندی آن در دوره هایتاریخی، عامل اصلی تعادل و پایداری بوده است. در این مقاله سعی شده تا راهکارهایی برای باز زنده سازی این دو نقطه عطف طبیعی در جهت ارائه الگویی برای پایداری شهر ارائه شود
Keywords:
Authors
بهار مجتهدی
کارشناس ارشدمعماری منظر