ترانه یلدا - دکتری معماری

آنچه می توان از سوریه و لبنان آموخت، قبل از هرچیز نگاه آنها به میراث تاریخی و فرهنگ ی شان است. از آنجایی که در جلسه خانه هنرمندان، قرار بود خانم دکتر «سپیده شفایی » دوست و همسفر نگارنده از مسایل جدیشهرسازی سخن بگوید، تلاش بر این شد ک ه ابتدا دوستان شهرسازمان را به شناختن سرزمین شام و شهرهای قدیم و جدیدی که از آن برخاسته بود، علاقمند کرده و نشان داده شود که چگونه این سرزمین کهن تداوم خود را بهکوشش مردمانش حفظ ک رده است. عشق این مردم به سرزمین و شهر خود باعث شده در شهر مدرن امروز، قلب تاریخی شهر با احترام حفظ و نگهداری شود.هدف نگارنده از نشا ندادن علاقه و دریافت عمیق مردم سوریه و لبنان به میراث و هویت ملی ، ای نبود ک ه گفته شود : اگر عناصر معنوی و البته مادی شکل گیری هویت را نشناسیم و آن را از آن خود ندانیم و در ذهن خود نهادینه نسازیم،هرگز نخواهیم خواست و نخواهیم توانست بافت تاریخی را حفظ و تداوم بخشیم، زیرا ضرورت آن را حس نمی کنیم. این بحث در درجه اول، هستی شناسانه و احساسی است. چنانچه اگر فرقی بین اصل و فرع قائل نشویم و اصلمیراث برایمان ارزش نداشته باشد-که نزد بسیاری از مردم، مسئولین، سرمایه داران و دست اندرکاران مداخلاتشهری ، متأسفانه و به هزار دلیل اقتصادی و فرهنگی، چنین است!-هرگز نخواهیم توانست آن را برای خود حفظ و از آن بهره برداری کنیم

بافت تاریخی، بازسازی، شهرداری، سوریه، لبنان، محله سولیدر