سمانه رحمدل - کارشناس اردشمعماری منظردانشگاه تهران

پدیده پس تمدرنیسم به عنوان نتیجه منطقی د لزدگی جهان از سیاستهای بوم ستیز مدرنیستهااز 1960 شروع به خودنمایی کرد. پست مدرنیستها با اهمیت دادن به زمینه وقوع هر اتفاق، توجه به جغرافیا تاریخ و فرهنگ جوامع را به عنوان عوامل هویت بخش پدیده ها دردستورکارخود قراردادند درعرصه معماری منظرنیز زمینه گرایان از 1960 با جنب شهایی همچون هنر زمینی کیفیت جغرافیایی مکان را موردتوجه قرار دادند. از اوایل 1980 به تدریج توجهات به هنر باغسازی کلاسیک اروپا جلب شد ودرفرانسه نیز این اتفاق با پشتوانه مطالعات نوگرایانه تاریخ نگاران تقویت میشد باغهای باروک فرانسوی به عنوان سندزنده هنرباغسازی فرانسوی تبدیل به الگوی عده ای ازمعماران منظراین کشور شد بی شک نوعی تفاخرفرانسوی و بالیدن به گذشته نیز دراین گرایشات نهفته بود ارزش این باغها تنها به خلق فضای بازنبود بلکه جنبه حاصلخیزی آنها نیز اهمیت داشت اصولا باغبانی درتاریخ هنرفرانسه جایگاه والایی دارد و این نوع باغبا نها بودند که به عنوان معمار منظر در دربار فعالیت میکردند. نقش مدرسه باغبانی ورسای را در احیای این هنر نمیتوان نادیده گرفت؛ مدرسه ای که معماران منظری چون آلن پروو را در خود پروراندفضاسازی ارگانیک تمایل داشت با طراحی پارک آندره سیتروئن و رویکرد دوباره خوانی معماری منظرکهن فرانسه، خالق نخستین پارک پس تمدرن جهان شد. تأثیر تاریخ را میتوان در دو بخش کالبدی و نمادین در پروژ ههای او جستجو کرد. عناصر شاخص باغ فرانسوی همچون هرس گیاهان، بازی با آب و نظم هندسی بخشجداناشدنی پروژ ههای پروو هستند که همواره توسط وی شخص یسازی شده و با چهره ای مدرن اجرا میشوند. آلن پروو در طراحی خود متأثر از مکتب مینیمالیسم با ایده حذف عناصر غیرضروری است، ولی برخلاف تفکراصلی مینیمالیستها، عوامل بیرونی همچون تاریخ سرزمین را زائد نم یداند و از نمادهای تاریخی به عنوان نشانه های هویتی استفاده می کند نشانه هایی که اصالت موردعلاقه پاریسی را به مردم فرانسه یادآوری میکند و جلوه گر گذشته باشکوهشان است. پرووتنها تجمل، اغراق و کهنگی را از آنها میزداید، ضمن اینکه از به کارگیری مصالح مدرن نیز رو یگردان نیست. شیوه کار وی را میتوان نمونه ای شایسته از تداوم طراحی در معماری منظر یک سرزمین دانست. شیوه ای که از با غهای سلطنتی باروک آغاز شده و در با غهای پروو به کمال میرسد؛ با غهایی شهری و مدرن، و همزمان غرورآفرین و در ستایش تاریخ.

آلن پروو، زمینه گرایی، با غسازی فرانسوی، هندسه، مینیمالیسم