سحر اردانه - کارشناس ارشدمعماری منظردانشگاه تهران
ژیلا رجبی - کارشناس ارشدمعماری منظردانشگاه تهران

انسانی که روزی خود را در دامن طبیعت میدید، امروز رابطهاش با طبیعت به سلطه تبدیل شده است. از این رو به دلیل شکاف عمیق بین انسان و طبیعت، حضور طبیعت و یا تقویت آن در شهراز عوامل ضروری در طراحی منظر شهری امروزمحسوب میشود که باید بین شهر بهعنوان یک جزء وطبیعت بهعنوان یک کل، رابط های مطلوب برقرار کرد خوان مانوئل پالرم معمار منظر اسپانیایی، طبیعت را عاملی مهم در طراحی منظر و فراتر از یک نگرش سطحی می داند. وی با بیان اینکه معرفی مفهوم منظر از طریق تحقیق پیرامون اصل هویت است، سعی دارد از طریق ایجاد فضاهای جمعی با استفاده ازبازسازی طبیعت تاریخی شهرمحیطی آشنا را برای شهروندان به عنوان یک نقطه شاخص شهری در دل شهر فراهم کند. پالرم در بازسازی دو پروژه جاده سانتوس و پارک گارسیا سانابریا در شهر سانتاکروز، توانست اید ههایش را به منظور استفاده از طبیعت در طراحی منظر به نمایش بگذارد و واردفضای شهری کند. در نظریات پالرم، منظر به عنوان ابزاری، که م یتوان به وسیله آن فراتر از فردیت خود در جستجوی یک توافق جمعی باشیم، تعریف شدهکه محدودیتی برای آن وجود ندارد؛ در این راستا او ارتقای ابعاد فرهنگی منظر را در پی توجه به ساختار هویت جمعی میداند که از طریق آن همزیستیبین تنوع فرهنگی و اعتقادات مربوط به جامعه معاصر برجسته م یشود. در این نوشتار تلاش میشود با تحلیل دو پروژه، رویکردهای مختلف پالرم در پیوند طبیعت با بافت شهر مورد بررسی قرارگیرد

طبیعت، انسان، احیای منظر شهر، زیرساختهای شهری، هویت، پالرم