منظره پردازی خشک بازخوانی یک سنت در هنر باغسازی ایران

زری اسکیپ1 یا منظره پردازی خشک بخشی از علم منظر است که درمواجهه با شرایط و اقلیم های گرم و خشک مطرح می شود. زری اسکیپ متشکل از هفت اصل کلی است که در راستای دستیابی به آبیاری بهینه در منظر تعیینشده اند. این اصطلاح برای اولین بار در سال 2000 میلادی در فرهنگ آ کسفورد تعریف شد، درحالی که اصول آن سال ها پیش در منظرسازی باغ های ایران بهکار رفته است. باغ ایرانی راهی به سوی تبیین توانمندی انسان در هم زیستیبا طبیعت به ویژه در مناطق خشک و خشن کویری است. این امر که انعکاس هوشمندی و هوشیاری ایرانی است تاکنون به دست فراموشی سپرده شده وتنها در دروس باغ سازی به آن اشاره شده است. در این نوشتار تلاش می شود به منظور پاس داشت توانمندی ایرانیان در حوزه باغ سازی اثبات شود هفت اصل منظرسازی در مناطق خشک، با سبک باغ سازی ایرانی هماهنگی دارد. همچنین برای به تصویر کشیدن شکوه تفکر ایرانی دو اصل دیگر نیز معرفی می شود تا سندی استوار و انکارناپذیر بر اثبات تولد این دانش در ایران زمین باشد

Keywords:

زری اسکیپ , باغ ایرانی , منظر , مناطق خشک