اهمیت کشاورزی پایدار و چالش های پیش روی در کشاورزی ایران

پایدار بدین معنا نیست که هیچ چیزی تغییر ننماید. هم چنین به معنای مدینه ی فاضله ای که هیچ چیز بدی رخ نمی دهد نمی باشد کشاورزی پایدار به عنوان یک فلسفه ی مدیریتی و سیستم فراهم کننده ی نیازهای کشاورزی نسل حاضر و آینده در پاسخ به این ناملایمتی ها و معضلات طبیعی و انسانی به عنوان چالش عمده ی قرن 21 ظهور نموده است و به این مفهوم است که کشاورزی باید کمتر مصرف کننده و بیشتر پایدار باشد. در این مقاله سعی بر این است که اهمیت کشاورزی پایدار بیش از پیش مورد تاکید قرار گیرد زیرا که این موضوع مهم با وجود تاکیدات فراوان در اکثر کشورها به گونه ای معرفی شده است که از نظر کشاورزان نائل شدن به این وضعیت بیش از حد آرمانی است. در این مقاله بحث در مورد جایگاه و رهیافت های ترویجی در توسعه کشاورزی پایدار، عوامل روان شناختی مؤثر بر این مقوله، اقدامات ضروری برای دست یابی به این مهم، و نقش کشاورزی پایدار در امنیت غذایی بحث خواهیم کرد و این که دانش بومی به عنوان یک ابزار قوی مختص برای هر منطقه چه نقش ویژه و مؤثری را می تواند در کشاورزی پایدار ایفا کند. از ویژگی هایی که می توان برای این مقاله برشمرد، جامعیت آن از لحاظ موضوعی و نگرش گذشته نگر و جهت گیری مطلوب برای آینده به منظور تحقق توسعه ی پایدار کشاورزی می باشد.

Keywords:

کشاورزی پایدار , معضلات طبیعی و انسانی , رهیافت های ترویجی , امنیت غذایی , دانش بومی