بررسی تاثیراقلیم آسایش گردشگری شهررامسربااستفاده ازشاخص PET

توریسم صنعت گردشگری روندی است که ازدیرزمان بااشکال خاص درجوامع انسانی وجود داشته تدریجا طی مراحل تاریخی سیرتکامل خود را تاعصرحاضر پیموده است توریست به عنوان یک صنعت درامدزا و ازهمه مهمتر وسیله ارتباط بین ملت ها و اقواممختلف درجهان و شناخت و اشنایی مردم با همدیگر مورد توجه همه کشورهاست وهمچنین آب وهوا ازمهمترین عوامل موثربرتعیین زمان مناسب گردشگری و توسعه صنعت توریسم است درحقیقت آب وهوا وتنوعات آن به عنوان یک منبع گردشگری مطرح است ازاین رو میخواهیم شهرزیبای رامسر را معرفی کنیم شهری که درشمال ایران به عنوان عروس شهرهای ایران به شمار میرود و قلمروتوریستی بسیاری ازهموطنان کشورزیبای ماست و توریست های خارجی می باشد شهری که دارای آب وهوایی بسیارعالی و دارای جاذبه های گردشگری بسیاری چون سواحل دریایی کاسپین روستاهایی با طبیعت بسیارزیبا می باشد هدف ما ازاین پژوهش بررسی اقلیم آسایشی میانگین دمای معادل فیزیولوزیک پیش بینهی شده شهررامسر براساس اماراب وهوایی ایستگاه های سینوپتیک درفاصله زمانی 2010-1980 است روش پژوهش توصیفی تحلیلی است برای تجزیه و تحلیل داده ها ازمدل PET به این نتیجه میرسیم که ماه های اکتبر آبان و می خرداد بدون تنش سرما و ازنظرحساسیت حرارتی راحت و ماه های نوامبر آذر و آوریل اردیبهشت باتنش سرمای اندک و ازنظر حساسیت حرارتی کمی خنک و ماه های ژانویه بهمن فوریه اسفند ومارس فروردی و دسامبر دی باتنش سرمای متوسط و ازنظر ساسیت حرارتی خنک ماه های ژوئن تیر و سپتامبر مهر با تنش گرمای اندک و ازنظر حساسیت حرارتی کم یگرم و ماه های جولای مرداد و اگوست شهریور باتنش گرمایی متوسط و ازنظر حساسیت حرارتی گرم به عنوان ماه های مناسب برا یگردشگری می باشد

Keywords:

گردشگری , اقلیم آسایش , رامسر , PET