مهسا مختاری - مربی دانشگاه پیام نور گروه معماری کارشناسی ارشد معماری تهران ایران
نیما ولی بیگ - استادیار دانشگاه هنر اصفهان دکترای مرمت بنا و بافت تاریخی

درگذرزمان درطراحی شهرها ازعناصری بهره گیری میشده است که افزون برهم خوانی بابافت پیرامون خود دریک ساختارهماهنگ باسایرارسن های فضاهایشهری به کارمیرفته است کم نیستند فضاهای ویژه ای که درطراحی شهرهای کهن ایرانی جای ویژه ای داشته و امروز به دست فراموشی سپرده شدهاند یخچال آب انبار، کبوترخانه، میل راهنماو... ازاین نمونه فضاهامی باشند این فضاها درکنارفضاهای دیگرباقی مانده اززندگی کهن که تاحدودی با ساختارزندگی نوین انطباق یافته اند همچون کاریز آسیاب گرمابه و ... امروزه بیشتر به دید مونومان های شهری بازمانده ازگذشته به آنها نگاه میشود این عناصرمیتوانند باتوجه به کاربری گذشته شان رهنمودی برای طراحان شهری نوین باشند دادنه کاربری دوباره به این بناهای شهری که بخش ارزشمندی ازارسن های شهری هستند میتواند راه گشایی برای نیازهای نوین شهری باشد این مقاله برآن است تا با بررسی این فضاها و تاکید برروی کبوترخانه ها و نقش کاربردی گذشته شان درطراحی شهری ازآنها الگوهایی برای طراحی نوین شهری برگیرد و توانمندی این گونه آثار را درالگو دادن به شهرسازان نوین مورد بررسی و کنکاش قراردهد

فضاهای شهری ، کبوترخانه ، شهرسازی سنتی ، باززنده سازی