CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

معماری و توسعه پایدار و رابطه آن با انسان محیط و طبیعت

عنوان مقاله: معماری و توسعه پایدار و رابطه آن با انسان محیط و طبیعت
شناسه ملی مقاله: ARUES02_185
منتشر شده در دومین همایش ملی معماری ،مرمت، شهرسازی و محیط زیست پایدار در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:

مرضیه هیرمندی نیاسر - کارشناس ارشد معماری دانشگاه پیام نور واحد هرمزگان
حمیدرضا عامری سیاهویی - دانشیار دانشگاه پیام نور واحد هرمزگان

خلاصه مقاله:
حیات منحصرا درمحیط پایدار و اقلیم مناسب توسعه و رشد می یابد عوامل میحطی را انسان شناخته و بدون رابطه صحیح با محیط زیست امکان تکامل کالبدی و کیفی نمی تواند وجود داشته باشد زندگی انسان تنیده شده است به محیطی که براورده کننده نیازهایش می باشد گویی این معادله یکطرفه تاپایان جهان ادامه خواهد داشت غافل ازآن که سرانجام نامتوازن بودن این دوکفه بشررا با دنیای ی ویرانگر روبرو خواهد ساخت که خود با دست خویش ساخته است معماری این هنرسنگین پاتنها زمانی میتواند نقش خود را دراین عصرکنونی بصورت پررنگ حفظ کند که گسست خود با محیط را به فراموسی سپرده و دست دردست محیط اطرافش باردیگر قدعلم کندبهترین طراحی معماری طرحی است که بتواند نیازهای اجتماعی اقتصادی تکنولوژیکی زیبایی شناختی و زیست محیطی را توامان فراهم اورده و درنتیجه آن سنتزی ازهمه عوامل دخیل درآن باشد وتوسعه ی پایدار را نوید دهد بقای پایدارانسان و محیط انسانی وابسته به حفظ و تداوم تعادل جهان زیستی است و به تبع آن پذیرش نقش و مسئولیت اخلاقی سرپرستی انسان برمنابع بوم شناختی کنشی آگاهانه و هوشمندانه را درتنظیم رابطه محیط پیرامونی و محیط طبیعی می طلبد رویکرد معماری پایداربراین بنا قراردارد که نسبت به پیامدهای مخرب فعالیت های انسان برمحیط زیست پاسخگو باشد این امربدین معناست که برنامه توسعه طوری تنظیم شود که حداقل آسیب زیست محیطی را دنبال داشته باشد

کلمات کلیدی:
توسعه پایدار ، معماری پایدار ، طراحی پایدار ، تحولات پایداری

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/304835/