یعقوب منصورپناه - گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه لرستان
سیدسیاوش مدائنی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه رازی کرمانشاه

در حال حاضر روش های فراوانی برای تصفیه آبها و پسابها وجود دارد. از جمله این روشها تکنولوژی غشایی است که باعث تفکیک (دیالیز) و جدا کردن آلودگی ها( NF، UF، MF) و تغلیظ پسابهای رقیق و کم کردن حجم آنها( RO) می شود. در مطالعه حاضر سعی شده است تا با استفاده از فرایند دیالیز امکان جداسازی یونها بررسی شود. دو غشاء پلیمری 30GVHP و PM ساخته شده از مواد مختلف و با اندازه حفرات متفاوت برای تفکیک یونهای روی و منیزیم به کار برده شد. برای این منظور غلظتهای مختلفی از خوراک (0/0015، 0/0076، 0/015، 0/076 و 0/15 مولار) استفاده شد. اختلاف غلظت بین دو طرف غشاء نیروی راننده برای عمل جداسازی یونها است. با مقایسه ساعتهای مختلف جداسازی برای هر دو غشاء مشخص شد که با افزایش غلظت خوراک، میزان عبور یونها از غشاءPM30ابتدا افزایش یافت و سپس شروع به کاهش کرد. برای غشاء GVHP عبور یونها از غشاء بسیار ناچیز است.

تکنولوژی غشائی – جداسازی - تصفیه آب - حذف آلاینده ها - روی و منیزیم