اثر حضور دی اکسید تیتانیوم در خود پاک کنندگی غشاء الترافیلتراسیون تحت تابش نور ماوراء بنفش

گرفتگی یکی از مهمترین مشکلاتی است که فرایندهای غشایی با آن مواجه می باشند. تجمع مواد و بهم چسبیدن آنها منجر به تشکیل لایه هایی بر روی سطح غشاء می گردد. این لایه ها و موادی که در درون غشاء باقی مانده اند باعث ایجاد مقاومت بیشتر در برابر عبورسیال و در نتیجه کاهش شار خروجی از غشاء با گذشت زمان می گردند. در این کار ذرات 2TiO در دو غلظت 0/01 و 0/03% وزنی بر سطح غشاء مرکب الترافیلتراسیون خودآرایی و با تابش نور ماوراء بنفش، عملکرد فتوکاتالیزوری 2TiO در تجزیه و از بین بردن مواد زائد، ناخالصی ها و بخصوص ترکیبات آلی و در نتیجه بهبود مشکل گرفتگی غشاء بررسی شده است. با پوششدهی سطح غشاء با ذرات،TiO 2، علاوه بر بوجود آمدن خاصیت فتوکاتالیزوری، آبدوستی غشاء نیز افزایش پیدا خواهد کرد. خود آرایی ذراتTiO2 از طریق تشکیل پیوند کئوردینانس و هیدروژنی با پلیمر روی سطح غشاء انجام می شود. فلاکس آب عبوری از غشاء پوششدهی و تابشدهی شده با نور ماوراء بنفش، افزایش چشمگیری را نسبت به غشاء معمولی نشان می دهد. چنین غشایی عمل جداسازی و واکنش فتوکاتالیزوری را به طورهمزمان بوسیله فتوکاتالیزورTiO2 متصل به سطح غشاء انجام می دهد. در این تحقیق عملکرد تجزیه فتوکاتالیزوری تحت تابش نور ماوراء بنفش درایجاد خاصیت خود پاک کنندگی در غشاء های پوششدهی شده با ذراتTiO2 و در نتیجه افزایش فلاکس عبوری مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

غشاء خود پاک کن , TiO2 , فتوکاتالیزوری- الترافیلتراسیون