تربیت شهروندی ضرورت یک نهاد اجتماعی

ساحت سیاسی اجتماعی به عنوان یکی از ساحتهای اساسی هر نظام، در پی ایجاد دانش، مهارت، نگرش وارزشهایی است که افراد را قادر میسازد به عنوان شهروند فعال و آگاه در جامعه مشارکت کنند. امروزه مسائلیهمچون تمرکززدایی از قدرت، گسترش فوقالعاده فناوری اطلاعات، دهکده جهانی و مسائل مشترک جهانی همچونمحیط زیست، صلح و امنیت جهانی باعث شده است تا تربیت شهروندی نه تنها در سطح محلی و ملی، بلکه در سطحبینالمللی نیز مورد توجه قرار گیرد. به همین خاطر است که از تربیت شهروند جهانی، شهروند الکترونیک، شهروندمسئولیتپذیر و دموکراسی جهانوطن سخن به میان میآید. تربیت شهروندی مفهومی است که ابعاد مختلفی همچونمسئولیتپذیری، وحدت و تفاهم ملی، بردباری، قانونگرایی، درک فهم اجتماعی، مشارکت سیاسی و اجتماعی،صلحجویی، وفاق و همدلی، درک و فهم سیاسی، مهارت زندگی، برابری و تنوع را شامل میشود. تربیت شهروندی، بهطور کلی شامل آمادهسازی افراد جوان برای بر عهده گرفتن نقشها و مسئولیتهایشان به عنوان شهروند است. بیگمانتربیت شهروندان خوب یکی از دلمشغولیهای بسیاری از نظامها است و از آن جا که شهرداریها یکی از متولیاناصلی عرصه شهروندی و حضور شهروندان در سطح جامعه است و سعی دارد تا به عنوان نهادی اجتماعی در دیگرعرصهها حضور داشته باشد، ضروری است تا با لحاظکردن تربیت شهروندی در رأس برنامههای خود به این مهم نائلآید. در این مقاله سعی بر آن است تا به این مقوله بسیار مهم پرداخته شود.

Keywords:

نهاد اجتماعی , شهروند , تربیت شهروندی , شهرداری , تفسیر حداقلی و حداکثری