بررسی نقش شهرداری و جایگاه مشارکت شهروندی در شکل گیری مدیریت یکپارچه شهری

گستردگی و پیچیدگی مسائل شهری و رشد و توسعه روزافزون شهرها، مدیریت امور شهرها را به وظیفهای دشوار تبدیلکرده است. یکی از اصلیترین موانع فراروی مدیریت شهری بهویژه در کلانشهرها چندپارگی مدیریت شهری درعرصه سیاستگذاری، تصمیمسازی، برنامهریزی، هدایت و نظارت است. مسئلهای که امروزه بیشتر در حوزه مدیریتشهری به چشم میخورد، تعدد مراجع و نهادهای مختلف مسئول در آن است که هیچگونه تناسبی از لحاظ جایگاه وسطوح عملکردی با یکدیگر ندارند؛ به همین دلیل هرکدام از مراجع فوق با ساختار و چهارچوب کاری که بدون توجهبه سایر نهادها برای خود تعریف میکنند، ضمن ایجاد ناهماهنگی در سیستم مدیریت شهری، مشکلات مختلفی را ایجادمیکنند که با تشدید مسائل موجود در شهر در نهایت باعث نارضایتی عمومی میشود.مدیریت یکپارچه شهری، مفهومی است که در برابر چندگانگی مراجع و عناصر مداخلهگر در حوزه مدیریت شهریشکل گرفته است و با تداعی مفهوم دیگری، چون حکومت محلی در پی ساماندهی حوزه مدیریت شهری در چهارچوبسیستمی مشخص و جامع و با عناصری بههمپیوسته و یکپارچه است. بر همین اساس، طرح موضوع مدیریت یکپارچهشهری و تحلیل سیستم مدیریت شهری موجود میتواند برای رفع کاستیها، بسیار مهم باشد. در این میان، علل و عواملچندی مانع از تحقق نظام فوق میشوند که در این مقاله سعی شده است با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی و استفادهاز شیوههای تحقیق مرور متون و منابع، ضمن بررسی و ریشهیابی مسئله مورد نظر، راهکارهایی برای رفع موانع موجودو شکلگیری مدیریت یکپارچه شهری با تأکید بر شهر تهران ارائه شود.

Keywords:

سیستم مدیریت شهری , شهروندی , مدیریت یکپارچه شهری , نهاد شهرداری