محمدتقی شیخی

مقاله حاضر در جستوجوی ارتباط میان مدیریت شهری از یکسو و دستیابی به توسعه و نظم شهری از سوی دیگراست. در حالیکه امروزه مسئولین شهری به دنبال یافتن راههایی برای رونق اقتصادی و توسعه اجتماعی و فرهنگیخود هستند، دستیابی به روشهای مناسب و متعاقباً دستیابی به مدیریتی پایدار و مؤثر در قالب نظام شهرداری، میتوانددستیابی به توسعه و نظام پایدار شهری را در ابعاد مختلف عملی سازد. در مقاله حاضر به بررسی مدیریت شهری درقالب برنامهریزی پایدار شهری پرداخته میشود. طی این مسیر، بهرهگیری از الگوهای مناسب تجربهشده توسط سایرجوامع، از اهمیتی قابل توجه برخوردار است. مقاله همچنین به چگونگی بهرهگیری از سرمایههای اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی موجود و آیندهنگری این سرمایهها میپردازد. پیشبینی فضاهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شهری با عطفبه روند تغییرات در قالب ملی و جهانی نیز بخشی از مقاله را به خود اختصاص میدهد. پژوهشگر همچنین نگاهیویژه به شهر تهران، با توجه به تکثرگرایی فرهنگی در این فضای جغرافیایی اجتماعی دارد. همچنین اشاره میشودکه با توجه به انتظارات رو به افزایش شهروندان، مدیریت شهری باید با رویکردی منطقی، مسالمتجویانه وراضیکننده اعمال و دنبال گردد. بسترسازی مناسب با هدف پاسخگویی به شهری رو به گسترش طی سالهای آتی، ازجمله دیگر مضامینی است که مقاله حاضر به آن میپردازد. در عین حال، ایجاد نظم به عنوان محور توسعه در شهربزرگ تهران و میان شهروندان از جمله محورهای مطرح در این پژوهش است. سرانجام، ارزیابی امتیازات و چالشها تاجایی که به توازن بین مدیریت شهری و توسعه و نظم شهری مربوط میگردد، توسط نویسنده پی گرفته شده است

مدیریت شهری، نظام شهری، تکثرگرایی، فضای جغرافیایی اجتماعی، شهرداری