آرش مروتی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی علاء الدوله سمنانی
حسن اصانلو - دکترای معماری، پلی تکنیک میلان
تارا بهاری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی علاء الدوله سمنانی

خانه های زیرزمینی می توانند نمادی از تصورات ذهنی در اعماق زمین باشند، به طوری که چشم انداز بی همتایی را به نمایش گذاشته و دیگر سیستم های اصلی را در درون خود جای داده است . ساختمانی که با محیط طبیعی خود هماهنگ یا به اصطلاح طرحی اقلیمی داشته باشد، در بسیاری از مناطق کشور ما می تواند بدون نیاز به مصرف سوخت فسیلی و استفاده از وسایل کنترل کننده مکانیکی، شرایط حرارتی مناسبی را در تمام طول سال به ساکنان خود عرضه نماید. شاید علت طراحی خانه های زیرزمینی این موضوع باشد که معماران و طراحان به این نتیجه رسیده اند که دیگر می توان در آسمان پیشرفت، بنابراین به سمت مرکز زمین در حرکت هستند. در این مقاله باهدف کاربردی کردن ویژگی های توسعه پایدار در امر ساخت و ساز، با ارائه ویژگی های طراحی و معماری سبز چند نمونه موفق جهانی، عمده ترین ترفندهای طراحی برای رسیدن به معماری پایدار ، کاهش مصرف انرژی و ارتقاء سطح کیفی آسایش ساختمان های شهری از طریق راهکاری جدیدی مانند ساختمان های زیرزمینی ارائه شده است. روش تحقیق نیز از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و به منظور جمع آوری اطلاعات از منابع و اسناد مکتوب علمی و تخصصی بهره گیری شده است.

خانه های زیرزمینی، سوخت فسیلی، کاهش مصرف انرژی، آسایش