دستیابی به ساختمان صفر انرژی با معماری خاک پناه

بناهای خاک پناه دارای شیوه ای از ساختمان سازی هستند که در آن از جرم حرارتی زمین پشت دیوارهای خارجی ساختمان ، جهت کاهش اتلاف حرارتی و متعادل نمودن دمای هوای داخلی در حد آسایش انسان استفاده می گردد. با توجه به محدودیت منابع انرژی فسیلی و بحران انرژی و ایجاد آلودگی های زیست محیطی و مصرف 48 درصد انرژی توسط بخش ساختمان ، توجه به روش های مختلف عال و غیرفعال در جهت بهینه سازی مصرف انرژی در بخش ساختمان از اهمیت خاص برخوردار می باشد. ساختمان صفر انرژی ، به نسل جدید ساختمان های سبز اطلاق می شود که بخش عمده انرژی مورد نیاز خود را بدون استفاده از انرژی الکتریکی و سوخت فسیلی ، و به کمک انرژی حاصل از عوامل اقلیمی تولید می نماید. لذا در مقاله حاضر به بررسی ویژگی های ساختمان های صفر انرژی پرداخته و سپس به معماری خاک پناه به عنوان یگی از تکنیک های سرمایش ایستا جهت دستیابی به این نوع بناها و نحوه و چگونگی ظهور این نوع از معماری ، در عصر حاضر اشاره می شود. در پایان نکاتی جهت بهره برداری هرچه بیشتر از این تکنیک در نیل به اهداف معماری پایدار ارائه می شود. این شیوه به عنوان الگویی با مصرف بهینه انرژی عمل نموده ، قابلیت تطابق با نیازهای روز جوامع ، شامل بحث انرژی و حفظ محیط زیست را دارا بوده و بهره برداری از ارزش های این تجارب می تواند راهکاری در جهت سامان دادن به بحران انرژی عصر حاضر ارائه نماید.

Keywords:

ساختمان صفر انرژی , بنای خاک پناه , سرمایش ایستا