نیما گودرزی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد
رضا گودرزی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت پروژه و ساخت ، دانشگاه هنر تهران

با توجه به مسئله ی محدودیت های منابع انرژی تجدید ناپذیر و آلودگی های حاصل از آن و هزینه هایی که به سبب حذف این آلودگی ها ایجاد می شود، باید برآن شد تا با استفاده از منابع تجدید پذیر و پاک و استفاده از عناصر و مصالح ساختمانی متناسب و فن آوری های جدید مثل دیوار ترومپ،آبگرمکن های خورشیدی و... این معضل را حل کرد. از آنجایی که امروزه ساخت و سازها بیشتر جنبه ی درآمدزایی دارد و برای فروش به غیر طراحی می شود و در این میان مسئله متراژ نهایی بالاتر و ارزان تر تمام شدن پروژه مدنظر قرار می گیرد، معمولا از اصول معماری سبز و عناصر ساختمانی یاری دهنده ی آن در ساخت تاسیسات استفاده نمی شود. این امر سبب متحمل شدن مصرف انرژی بسیار بالا در بلند مدت و هزینه های زیاد ضمن انتشار مقادیر فراوانی دی اکسید کربن در فضا می شود. عدم به کار گرفتن اصول معماری سبز به دلیل ناشناخته بودن و بالا بودن هزینه های اولیه آن مسبب یک بی اعتمادی میان مردم جامعه می شود و مردم با فکر اینکه در ابتدا هزینه های به ظاهر بیهوده راپرداخت ننمایند باعث ایجاد هزینه هایی در دراز مدت می شوند و این امر قابل حل نخواهد بود مگر با شفاف سازی و فرهنگ سازی در جامعه. در این مقاله ضمن اشاره به محاسن اقتصادی و زیست محیطی معماری پایدار، به اصول طراحی در این خصوص می پردازیم.

اقتصاد مصرف انرژی، فناوری های نوین ساختمانی، معماری سبز