مهدی یاسی - دانشیار مهندسی رودخانه، گروه مهندسی آب، دانشگاه ارومیه

طرح های توسعه منابع آب دارای اثرات زیست محیطی متعددی نظیر تغییر رژیم طبیعی رودخانه و کاهش جریان سطحی پایین دست است. از عوامل اصلی بحران دریاچه ارومیه، کاهش سهم جریانات ورودی به دریاچه در ۱۰ سال گذشته، در اثر تخصیص بی رویه منابع آب حوضه به کشاورزی، شرب و صنعت است. در شبکه جریان دریاچه ارومیه، تعداد ۱۰ رودخانه با پتانسیل جریان دائمی قرار دارد. در روند احیای دریاچه ارومیه، تخصیص حداقل سهم جریان زیست محیطی برای هر یک از ده رودخانه اصلی ؛ و تضمین تداوم جریان به دریاچه، از راهکارهای اصلی و پایدار در خروج از بحران دریاچه ارومیه است. هدف اصلی در تحقیق حاضر، ارزیابی حداقل جریان زیست محیطی براساس پتانسیل جریان طبیعی رودخانه و با ملاحظات اکولوژیکی، در ماه های مختلف سال است. پتانسیل جریان زیست محیطی از حداقل هشت روش اکو هیدرولوژیکی برآورد گردیده است. نتایج نشان می دهد که، بطور مثال در رودخانه نازلو، برای حداقل شرایط زیست محیطی قابل قبول، جریان پیوسته ای (از حداقل 0/8 در شهریور ماه تا حداکثر 8/0 متر مکعب بر ثانیه در اردیبهشت)، در طول رودخانه و تا ورود به دریاچه ارومیه باید برقرار گردد.

جریان زیست محیطی، اکو- هیدرولوژی، سامانه رودخانه، دریاچه ارومیه