مطالعه چگونگی وقوع سیل در استان قم باروش های آماری و سینوپتیکی

پدیده سیل از مخرب ترین پدیده های جوی و اقلیمی است که 40% مصائب طبیعی کره زمین را به خود اختصاص داده است . بهترین روش پیش بینی این پدیده، تخمین مقدار آب قابل بارش سیستم بارانزا قبل از ریزش است که تابعی از تداوم نقطه سیستم در سطح 1000 میلی باری است. نتایج مطالعه روش آماری مذکور بر روی طوفان های متعدد سیل زا بعنوان نمونه ، طوفان مورخ سوم می 1986 که یکی از شدیدترین سیستم های سیل زا با ابعاد خسارات و تلفات زیاد بوده ، نشان داد که PMP بهینه دارای شاخص رطوبت 1/18و شاخص بندی 2/01 و در پارامترهای زمانی 24 و 48 و 72 ساعته دارای شارش رطوبت به مقیاس میلیمتر به ترتیب 48/1 و 61/6 و 66/2 و نیز دارای درون شارش رطوبتی به میلی متر در پارامترهای زمانی مذکور 98/1 و 123/7 و 133 می باشد. در بررسی سینوپتیکی طوفان های شدید منجر به سیل در منطقه مذکور ملاحظه شدکه تقویت و تشدید فعالیت مرکز کم فشار مونسونی سودان و ادغام آن با مرکز کم فشار مدیترانه و تأثیر منطقه همگرایی دریای سرخ الگوی سینوپتیکی سیستم های مذکور می باشد . بررسی روند تغییرات زمانی الگوهای سیستم های حاوی بارش های ماکزیمم منطقه مورد مطالعه از وجود تغییرات ناموزون در شاخص های تندی باد و رطوبت و شارش های ورودی نفطه شبنم وعلل سینوپتیکی وقوع آنها ، بی شک در آینده سیلاب های منطقه مذکور به علت نوسانات نا منطمکمی و کیفی ورود سیستم های جوی به منطقه مورد بحث با شدت و فراوانی های نسبی رخ خواهد داد که این امر مبین تغییرات اقلیمی می باشد.

Keywords:

سیلاب های مخرب , PMP , سینوپتیکی , استان قم