خلیل شهابی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران آب - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
هادی معاضد - دکتری آب و فاضلاب - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

با افزایش جمعیت و گسترش تنوع فعالیت های صنعتی و کشاورزی، تامین آب از لحاظ کیفی و کمی روز به روز با دشواری بیشتری همراه می شود. بر اساس مطالعات متعدد، بسیاری از منابع تامین آب شهرهای بزرگ، به دلیل ورود پسابهای آلوده، حاوی مواد شیمیایی و آلی گوناگون و احتمالا خطرناک و مضر می باشند که در تصفیه خانه های متداول، فرایند مشخصی جهت حذف آنها پیش بینی نشده است. این امر در سالهای اخیر موجب ایجاد تغییرات اساسی در استاندارهای کیفیت آب آشامیدنی شده است که دستیابی به آنها عموما پرهزینه و دشوار می باشد. بطور کلی تصفیه آب را مجموعه فعالیتهای انجام شده برای رسیدن به استانداردهای تعریف شده از طریق مراجع ذیصلاح به منظور تغییر در کیفیت آب تعریف می کنند. این اهداف یا استانداردها همیشه در راستای جلب نظر و حمایت مراجع قانونی محلی، ملی و بین المللی قرار می گیرد که در راستای نیازهای هر منطقه تدوین گردیده است. نزدیک به ۸۰ سال از احداث اولین تصفیه خانه آب در کشور می گذرد و در این مدت بالغ بر ۷۴ تصفیه خانه در کشور به بهره برداری رسبده است لیکن بجز یک مورد(تصفیه خانه آب بابا شیخ علی اصفهان) در تمامی تصفیه خانه ها مواد منعقدکننده عمدتاً پلی کلراید آلومینیوم،سولفات آلومینیوم، کلرورفریک و..جهت فراین لخته سازی استفاده شده است. دراین تحقیق ابتدا به بررسی و تبیین وصعیت موجود و سیمای کلی تصفیه خانه آب دغاغله اهواز پرداخته خواهد شد. بررسی مقایسه ای کارایی منعقد کننده های سولفات آلومینیوم ، کلراید فریک و پلی کلراید آلومینیوم درحذف و یا کاهش کدورت آب با استفاده از آزمایشات جار پرداخته شده است، سپس ضمن تعیین نوع و میزان مصرف بهینه ماده منعقد کننده در کاهش کدورت آب، در کدورت های مختلف به کل تصفیه خانه تعمیم داده شده است.

تصفیه آب ، انعقاد و لتخته سازی ، کدورت آب، سولفات آلومینیوم ، کلراید فریک و پلی کلراید آلومینیوم