ارزیابی روش های ریز مقیاس گردانی آماری مدل های گردش عمومی جو –اقیانوس (AO-GCM) درجهت ورودی مدل های بارش- رواناب

افزایش گاز های گلخانه ای در چند دهه اخیر باعث شده است که اقلیم کره ی زمین دچار تغییر شود و از حالت تعادل خارج شود، و اثرات بسیار زیاد و منفی بر روی سیستم های مختلف ازجمله منابع اب بهداشت، محیط زیست، کشاورزی داشته باشد. برای اینکه بتوانیم این اثرات را ارزیابی کنیم از مدل های گردش عمومی جو و اقیانوس (AO-GCM) استفاده میشود. یکی از ضعف های این مدل ها مربوط به خروجی های آن ها از لحاظ مکانی و زمانی نسبت به سیستم مورد مطالعه می باشد. که بدین علت نیاز می باشد که خروجی این مدل ها قبل از استفاده ریز مقیاس گردانی شوند. ۲ روش ریز مقیاس گردانی به طور کلی وجود دارد، اماری، دینامیکی.، که در ایران به دلیل هزینه بر بودن و عدم دسترسی به منبع و همچنین عملکرد این مدل به عنوان ورودی در مدل های هیدرولوژیکی ضعیف تراز مدل های آماری می باشد. واز این رو از روش های اماری در مطالعات هیدرومتئورولوژی استفاده شود. که روش اماری شامل مدل های رگرسیونی،طبقه بندی اقلیمی، مولد های هواشناسی می باشد. در این تحقیق از ۳ روش بالا در مناطق مختلف ایران و جهان مورد بررسی قرار گرفته و به برتری هر کدام از این روش ها اشاره خواهد شد و نقاط ضعف و قوت آن ها بحث خواهد شد. و در نهایت به این نتیجه می رسیم که روش اماری به خصوص مدل SDSM مدل بسیار مناسبی جهت پیش بینی سری زمانی می باشد و می تواند به عنوان ورودی مدل های هیدرولوژیکی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

ارزیابی , مدل گردش عمومی جو- اقیانوس , ریز مقیاس گردانی , مدل هیدرولوژیکی