محمد نکویی مهر - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری

به منظور بررسی میزان آب قابل استحصال از سامانه های سطوح آبگیر باران جهت کشت درختان مثمر در اراضی شیبدار، تحقیق حاضر در استان چهارمحال و بختیاری به اجرا در آمده است . برای انجام پژوهش مذکور تعداد ۹ سامانه ی آبگیر مستطیلی شکل به مساحت ۱۲ متر مربع با سه تیمار سطح عایق، سطح لخت(جمع آوری سنگریزه و پوشش گیاهی سطح سامانه) و شاهد(پوشش طبیعی زمین) در ۳ تکرار، بر روی دامنه ای با شیب ۲۰ درصد احداث گردید. حجم آب جمع آوری شده از هر سامانه، بعد از هر واقعه بارش اندازه گیری گردید. نتایج مقایسه میانگین تیمارها در طی ۲۵ واقعه بارش منجر به تولید رواناب در طی سال آبی 92-1391 نشان داد که تیمار عایق دارای بیشترین میانگین تولید رواناب بوده است، به طوری که از هر متر مربع سطح عایق در شرایط اقلیمی منطقه(میانگین بارش سالیانه حدود ٣٠٠ میلیمتر) ، می توان ٢٠٠ لیتر آب استحصال نمود. تحلیل آماری نتایج، حاکی از اختلاف کاملاً معنی دار تیمار عایق می باشد(P<0/01) میانگین ضریب رواناب در تیمار عایق ۶۸ درصد محاسبه گردید. بر این اساس استفاده از سطوح عایق با هدف استحصال آب باران در جهت تأمین قسمتی از آب مورد نیاز د رختان مثمر در اراضی شیب دار توصیه می گردد.

سطوح آبگیر باران، آب قابل استحصال، درختان مثمر، رواناب