مرضیه قاسمی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری - زهکشی دانشگاه شهرکرد
شایان شامحمدی - دانشیار گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد

روش های تجربی و غیر مستقیم متعددی جهت برآورد رواناب در حوضه های آبخیز ابداع شده است، یکی از روش هایی که به طور عمده برای بررسی چگونگی شکل گیری جریان سطحی (رواناب) در اثر بارندگی حاصله بر روی زمین مورد استفاده قرار می گیرد روش موسوم به (SCS-CN) می باشد. در این پژوهش، هدف تعیین روش ساده برآورد نگهداشت اولیه (Ia) حوضه کسیلیان است، به منظور انجام این پژوهش حوضه آبخیز کسیلیان انتخاب گردید. سپس از رگبارهایی که دارای اطلاعات هم زمان بارش و رواناب در مناطق مطالعاتی بودند، استفاده شد و مقدار بارش و ارتفاع رواناب مستقیم به ترتیب با استفاده از باران نگار و آب نمود استخراج شد. با بررسی مطالعات پوشش گیاهی، خاک شناسی، کاربری اراضی و همچنین تلفیق آن ها به صورت لایه های اطلاعاتی در محیط GIS، نقشه گروه های هیدرولوژیکی خاک و در نهایت نقشه شماره منحنی (CN) حوضه تهیه گردید. نتایج مطالعه نشان داد مقادیر نگهداشت اولیه درحوضه کسیلیان 4/619 میلی متر می باشد. با توجه به اطلاعات خاکشناسی، نقشه گروه های هیدرولوژیکی خاک منطقه تهیه شد، خاک های منطقه در سه گروه A ء(63 درصد)، Bء(27 درصد) و C ء( 10 درصد) قرار گرفتند. همچنین، حدود ۲۶ درصد اراضی دیم، ۶۴ درصد جنگل، ۹ درصد را زمین های سنگلاخی و کمترین کاربری با ۱ درصد مربوط به روستا بوده است.

رواناب سطحی، مدل SCS، نگهداشت اولیه، شماره منحنی،کسیلیان