احسان اله سخائی - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
لادن عمادی - گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
امید آذری - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

در این مطالعه تعداد 32 3 سر رت نر 2 تا 4 ماهه در 4 گروه 8 تایی تقسیم بندی و برای مدت 7 روز مورد مطالعه قرار گرفتدد. در طول مطالعه، حیوانات گروه یک، دو، سه و چهار: عصاره الکلی گیاه آویشن شیرازی را به صورت محلول در آب آشامیدنی به ترتیب با غلظت های 100، 200، 400 و 800ppm دریافت کردند . روز هشتم مطالعه تمامی رت ها به روش انسانی کشته شده و نمونه خون تهیه و به آزمایشگاه ارسال گردید. نتایج آززمایشات سرمی حاکی از افزایش معنی دار سطح سرمی آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و بیلیروبین تام در گروه سوم و چهارم نسبت به سایر گروه ها بود (0/05>p). بر پایه نتایج حاصله به نظر می رسد که میزان 200ppm از عصاره الکلی گیاه آویشن شیرازی بهترین دوز با بیشترین تاثیر درمانی و کمترین اثرات مسمومیت زای جانبی در تحقیقات کاربردی می باشد.

آویشن شیرازی، عصاره الکلی، مسمویت، سرولوژی، هماتولوژی، رت