بررسی تاثیر کودهای شیمیایی، دامی و تلفیقی بر صفات کمی دانه گیاه زنیان در منطقه جیرفت

به منظور دستیابی به بهترین نوع و مقادیر کود دامی و شیمیایی و تلفیقی بر عملکرد کمی گیاه دارویی زنیان، آزمایشی در مزرعه آموزشی - تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت در سال 1390 انجام شد. این آزمایش با استفاده از طرح آزمایشی بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار و 28 تیمار اجرا شد. فاکتورها شامل سه سیستم کوددهی: شیمیایی (12 تیمار)، سیستم کوددهی آلی (کود گاوی، 3 تیمار)، سیستم کوددهی تلفیقی (12 تیمار) و شاهد (بدون کود) می باشند. در پایان صفاتی همچون عملکرد دانه، وزن هزار دانه، ارتفاع بوته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تیمارهای کودی تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه در سطح یک درصد نشان دادند به طوری که بیشترین عملکرد دانه با میانگین 2851/04 کیلوگرم در هکتار از تیمار 20 تن کود گاوی+100، 100، 100 و کمترین میانگین عملکرد 862/11 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار شاهد (بدون کود) بود . تیمارهای کودی تاثیر بسیار معنی داری بر وزن هزار دانه داشته است که بیشترین وزن هزار دانه 0/99 گرم مربوط به تیمار کودی 30 تن کود گاوی+50، 50، 50 و کمترین وزن هزار دانه 0/88 گرم مربوط به تیمار شاهد (عدم مصرف کود) بود. تیمارهای کودی تاثیر معنی داری بر ارتفاع بوته در سطح احتمال یک درصد داشت. بیشترین میانگین ارتفاع بوته 95 سانتی متر مربوط به تیمار کودی 30 تن کود گاوی +50، 50، 50 و 30 تن کود گاوی+50، 50، 0 بود و کمترین ارتفاع بوته 73 سانتیمرت مربوط به تیمار شاهد (عدم مصرف کود) بود. با افزایش مصرف کود نیتروژن به 100 و 150 کیلوگرم در هکتار ، ارتفاع بوته افزایش پیدا کرد. به طور کلی با به کار گیری سطوح مختلف کودهای شیمیایی و دامی به صورت تلفیقی و به هر میزان در مقایسه با کارکرد جداگانه هر یک از آنها عملکرد دانه بیشتری حاصل می شود.

Keywords:

عملکرد دانه , ارتفاع بوته , وزن هزار دانه , کود نیتروژن , کود فسفر