تاثیر پرایمینگ سالیسیلیک اسید بر تولید گل و کیفیت میوه گوجه فرنگی تحت تنش خشکی

جهت افزایش تحمل گیاهان در شرایط تنش خشکی از سالیسیلیک اسید به عنوان یک تنظیم کننده رشد گیاهی جدید استفاده می شود. اثرات تنش های محیطی مانند شوری و خشکی تا حدودی می تواند با پرایمینگ بذرها با سالیسیلیک اسید تعدیل شود. به منظور بررسی اثرات غلظت های مختلف سالیسیلیک اسید بر تولید گل، میوه و صفات کیفی میوه گیاه گوجه فرنگی ، واریته ریوگراند، در یک طرح تحقیقاتی کاملا تصادفی ابتدا بذرها با تیمارهایی شامل 0 (شاهد)، 500، 1000، 1500، و 2000 میکرومولار سالیسیلیک اسید و هیدروپرایم (پرایم شده با آب) پیش تیمار شدند و سپس گیاهان رشد یافته در سه سطح آبیاری شامل نگهداری آب در خاک در حد ظرفیت زراعی کامل، 70 و 50 درصد ظرفیت زراعی در گلدان کشت شده و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تنش خشکی در هر دو سطح تنش 30 درصد (70% ظرفیت زراعی) و 50 درصد موجب کاهش میزان تولید گل و میوه در بوته های گوجه فرنگی شد. تیمار با سالیسیلیک اسید در غلظت 500 میکرومولار مانع کاهش شدید گل و میوه گردید اما در غلظت های بالاتر نتوانست از این کاهش جلوگیری کند. خصوصیات کیفی میوه شامل Brix، pH و EC تحت تنش خشکی افزایش یافتند و استفاده از سالیسیلیک اسید تا غلظت 500 میکرومولار از افزایش این فاکتورها جلوگیری کرد. به نظر می رسد که استفاده از سالیسیلیک اسید در غلظت های پایین می تواند اثرات منفی تنش خشکی بر تولید گل و میوه را تعدیل کرده و از تغییر شدید مزه میوه ناشی از تنش خشکی در گوجه فرنگی جلوگیری نماید.

Keywords:

بریکس میوه , پرایمینگ , تولید گل , تولید میوه , سالیسیلیک اسید , کمبود آب , گوجه فرنگی