بررسی اثر جاذب های مختلف بر روی برخی از خصوصیات رویشی گیاه دارویی همیشه بهار

به منظور مطالعه اثر ورمی کمپوست ، زئولیت و هیدروژل بر روی خصوصیات مرفولوژیکی گیاه دارویی همیشه بهار و با توجه به روند رو به رشد استفاده از کانی زئولیت، اهمیت استفاده از پلیمرهای سوپر جاذب (هیدروژل) در کشاورزی و مصرف کود آلی بیولوژیک ورمی کمپوست در تولید محصولات سالم، آزمایشی با طرح فاکتوریل در قالب بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار در سال 93-1392 و در شرایط گلخانه انجام گردید. تیمارها شامل زئولیت در سه سطح (0، 3 و 6 درصد) به عنوان عامل اول و تیمار ورمی کمپوست در سه سطح (0، 3 و 6 درصد) به عنوان عامل دوم و تیمار هیدروژل نیز در سه سطح (0، 0/2 و 0/4 درصد) به عنوان عامل سوم مورد بررسی قرار گرفت. از صفات ارتفاع بوته ، تعداد برگ و تعداد گل در بوته یادداشت برداری به عمل آمد. یادداشت ها با نرم افزار آماری SAS باعث افزایش ارتفاع بوته ، تعداد برگ و تعداد گل در بوته در گیاه همیشه بهار گردید. بیشترین ارتفاع بوته از ترکیب تیمار (زئولیت 6 درصد+ ورمی کمپوست (شاهد)+هیدروژل 0/4 درصد)، معادل 55.3 سانتی متر بدست آمد که با تیمار (زئولیت 6 درصد+ ورمی کمپوست 3 درصد+ هیدروژل 0/2 درصد) از لحاظ آماری اختلافی نداشت. همچنین بیشترین تعداد برگ از تیمار (زئولیت 3 درصد به همراه ورمی کمپوست 6 درصد و هیدروژل 0/2 درصد) ، معادل 159 عدد که با تیمار (زئولیت 6 + ورمی کمپوست 6+هیدروژل 0/2) اختلاف آماری نداشت و بیشترین تعداد گل از تیمار (زئولیت 3 درصد+ ورمی کمپوست 3 درصد+ هیدروژل 0/4 درصد)، معادل 11.3 عدد بدست آمد که با سایر تیمارها اختلاف آماری نداشت.

Keywords:

زئولیت , ورمی کمپوست , هیدروژل , همیشه بهار , هیدروژل , خصوصیات رویشی