مهدی خداپرست مشهدی - عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
نیکسا برزگر - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد

محیط کسبوکار، شامل نهادها، مقررات و رویههای اداری مندرج در محیط فعالیت اقتصادی است و به نوعی هزینههای غیرفنی فعالیت اقتصادی را نیز تعیین میکند. بهبود محیط کسبوکار به معنای بهبود ورونق فضای تولیدی و رقابتی و درنتیجه محرک رشد اقتصادی است. بهگونهای که اصلاح و بهبود محیط کسبوکار زمینه مشارکت بخش خصوصی در عرصه اقتصاد، تسریع روند خصوصیسازی، ارتقاء سطحاشتغال و تولید را فراهم میسازد. دراین راستا، با توجه به شرایط اقتصادی ایران، نیاز به توجه مناسب در زمینه کسبوکار بسیار احساس میشود. دراین مقاله ضمن معرفی و بررسی شاخصهای محیط کسبو-کار، به بررسی شاخص رقابتپذیری جهانی به عنوان یک شاخص جامع که شرایط داخلی و خارجی اقتصاد را درنظر میگیرد، پرداخته شده و تصویری روشن از وضعیت حاضر محیط کسبوکار کشورترسیم گردیدهاست. ازاین منظر باوجود پیشرفتها و اصلاحات در برخی شاخصهای محیط کسبوکار، درمجموع وضعیت کسبوکار و نیز قدرت رقابتپذیری ایران، نسبتا ضعیف تشخیص دادهشدهاست کهپیشنهاداتی در جهت رفع موانع موجود و اصلاحات موردنیاز برای رسیدن به وضعیت آرمانی فضای کسب- وکار کشور، ارائه میشود.

شاخص رقابت پذیری جهانی، رشد اقتصادی، سرمایهگذاری، ،بهبودمحیط کسب وکار، خصوصی سازی