سیدمحمد باقری - دکترای مدیریت بازرگانی و عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور
میثم عمرانی فر - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی و مدرس دانشگاه پیام نور
حبیب اله داداشی - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی

هدف پژوهش حاضر بهبود تصمیم گیری استراتژیک مدیران با استفاده از مدل مدیریت دانش می باشد. در واقع با استفاده از مدیریت دانش به جمع آوری، اشتراک و تجزیه و تحلیل دانش افراد و گروه های سازمان می پردازیم که اثرات مستقیمی بر عملکرد سازمان دارد و از آن در فرایندتصمیم گیری استراتژیک، که باعث تصمیم گیری بهتری برای سازمان شود استفاده می نماییم. در این تحقیق سعی شده است که مدلی برای پشتیبانی از تصمیم گیری استراتژیک با استفاده از مدلمدیریت دانش ارائه گردد. متغیر مستقل در این تحقیق از مدل مدیریت دانش نیومن و کنارد که شامل چهار فرایند ایجاد، حفظ و نگهداری، تبدیل و انتقال و بکارگیری می باشد. و متغیر وابستهشامل سه مرحله از فرایند مدل تصمیم گیری استراتژیک مدل مینتزبرگ و همکاران انتخاب شد شامل شناسایی، توسعه و انتخاب می باشد. در پایان مهم ترین اقداماتی که شرکت می تواند بر اساسمدل پیشنهادی برای شناسایی و توسعه راه حل های مختلف و انتخاب راه حل بهتر انجام دهد توصیه می گردد

مدیریت دانش، تصمیم گیری استراتژیک، مدل های مدیریت دانش