قربان وهاب زاده کبریا - استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
احمد خاکزاد - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد و احد علوم و تحقیقات تهران

منطقه مورد مطالعه در بخش شرقی البرز مرکزی و در استان مازندران قرار دارد. این کانسارها از غرب به شرق شامل بایجان، دراسله، اشچال، شش رودبار، کمرپشت، سرچلشک، امافت، کرمان، پاچی-میانا و اراء می باشند. به جز کانسار امافت و کرمان که در سازند تیز کوه قرار دارند. بقیه در بخش میانی- بالایی سازند ا لیکا بالیتولوژی دولومیت- آهک جا گرفته اند. مطالعات صحرایی نشان می دهند که به طور کلی تمرکز ماده معدنی در دو مرحله انجام گرفته است، مرحله اول (رسوبی و دیاژنتیکی) همخوان بالایه بندی بوده و عمدتاً به شکل های عدسی و لایه ای دیده می شوند. در مرحله دوم کانسارها بصورت گسلی شکل گرفته که این رخداد به احتمال زیاد مربوط به اولین فاز کوهزایی البرز پس از سیمیرین پیشین یعنی در کرتاسه بالایی- پالئوسن می باشد. بر اساس نتایج حاصل از مطالعه صحرایی شامل گسترش ناحیه ای کانسارهای فلوریت، شکل ماده معدنی و ساخت آن، عدم ارتباط کانی سازی با توده های ماگمایی، ارتباط کانه سازی با گ سل ها و شکستگی ها، ارتباط بخشی از کانه زایی فلوریت به افق های خاص چینه شناسی، حضور طبقات توفی، پالئوژئوگرافی و وضعیت حوضه رسوبی تریاس میانی و دگرسانی، این کانسارها جزء کانسارهای سرب و روی MVT دما پائین بخصوص زیر رده فلوریت (Fluoritic Subtype) و یا از نوع ایرلندی (Irish-Type) هستند.

البرز مرکزی، فلوریت، استان مازندران، شواهد صحرایی