امین سراوری - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری مواد معدنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، پژوهشکده سنگ آهن و فولاد گل گهر
جمال جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری مواد معدنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، پژوهشکده سنگ آهن و فولاد گل گهر
عباس سام - دانشیار دانشگاه شهید باهنر کرمان، پژوهشکده سنگ آهن و فولاد گل گهر، بلوار جمهوری اسلامی، دانشکده فنی و مهندسی گروه مهندسی معدن

در صنایع تولید آهن و فولاد برای تولید خوراک مناسب کوره های ذوب (گندله سازی و کوره بلند) نیاز به کنسانتره ای با مشخصات خاص از جمله عیار گوگرد کمتر از 0/1% است. به منظور دستیابی به این هدف، فرآیند سولفورزدایی کنسانتره واحدهای تغلیظ مجتمع گل گهر به روش فلوتاسیون معکوس انجام می گیرد. هدف این پژوهش دستیابی به خوراک ورودی مناسب فرایند فلوتاسیون است. کنسانتره جداکننده های مغناطیسی شدت پائین، خوراک فرآیند فلوتاسیون است. برای نیل به این ه دف، آزمایشهای سولفورزدایی روی دو خوراک در دانه بندی های مختلف انجام شد. مواد شیمیایی مورد مصرف عبارت از کلکتور پتاسیم امیل گزنتات (PAX) و کف ساز متیل ایزوبوتیل کربونیل (MIBC) بوده است. بهترین نتایج از سولفورزدایی خوراک با عیار گوگرد 0/9% در (d(80 معادل 72 میکرون (عیار آهن و گوگرد به ترتیب 68/2 و 0/13%) به دست آمد. بهترین نتایج از سولفورزدایی خوراک با عیار گوگرد 0/36% در (d(80 معادل 90 میکرون (عیار آهن و گوگرد به ترتیب 70/3 و 0/07%) به دست آمد. به منظور دستیابی به عیار گوگرد کمتر از 0/1% نیاز به عملکرد بهینه جداکننده های مغناطیسی جهت تولید خوراک مناسب فرآیند سولفورزدایی (عیار گوگرد 0/36%) است. در شرایط بهینه ذکر شده، عیار آهن کنسانتره فلوتاسیون به 70/3% یا بازیابی 94/9% و عیار گوگرد به 0/07% با بازیابی 22% رسید.

سولفورزدایی، عیار خوراک، کنسانتره آهن، درجه آزادی، گل گهر