نقش نوآوری سازمانی در رابطه بین یادگیری از خطاها و عملکرد سازمانی

خطا و شکست، حقیقتی غیر قابل انکار در سازمان های امروزه است که نتایج مثبتی چون ارتقا یادگیری سازمانی را در پی دارد. توانایی یادگیری از خطا و شکست های سازمانی به عنوان منبعی مهم در یادگیری سازمانی جزء ضروری برای نوآوری سازمانی و انطباق و موفقیت در محیط های متلاطم و پیچیده معرفی شده اند. با ارتقا نوآوری، سازمان سریعتر به چالش های محیطی پاسخ پفته و به بهبود عملکرد که هدف نهایی هر سازمانی است و بقای آن را در یک محیط رقابتی تضمین می کند، دست می یابد. پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین متغیرهای یادگیری از خطاهای سازمانی، نوآوری و عملکرد سازمانی می پردازد. جامعه آماری این پژوهش کلیه مدیران واحدهای سازمانی شرکت های داروسازی پذیرفته شده در بازار بورس تهران می باشد. تحلیل داده ها براساس 153 پرسشنامه جمع آوری شده از نمونه آماری صورت گرفته است. به منظور بررسی فرضیات پژوهش از آزمون های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی، آزمون سبل و جهت برازش مدل از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که بین یادگیری از خطاهای سازمانی، نوآوری و عملکرد سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و نوآوری سازمانی در رابطه بین یادگیری از خطاهای سازمانی و عملکرد سازمانی نقش متغیر میانجی دارد.

Keywords:

یادگیری از خطاهای سازمانی , دانش سازمانی , نوآوری سازمانی , عملکرد سازمانی