محمد لطفی - دانشجوی دکتری، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، گروه آب و هواشناسی
اسماعیل احمدی - دانشجوی دکتری، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، گروه آب و هواشناسی

به منظور مطالعه روند رخداد یخبندان در ایران از ارتفاع به عنوان یک شاخص تفاوت مکانی و با فرض تاثیرگذاری آن در روند استفاده شده است. از داده های تعداد روزهای یخبندان - دمای حداقل صفر و پایینتر- 19 ایستگاه سینوپتیک ایران در بازه 2005-1960، یک سری سالانه و 6 سری ماهانه مهیا شد. داده های مفقود به روش رگرسیون جایگزین و سپس ایستگاهها بر اساس ارتفاع به چهار طبقه تقسیم شدند (تا ارتفاع 500 متر، 501 تا 1000، 1001 تا 1500 و 1501 متر و بالاتر). جهت تشخیص روند تعداد روزهای یخبندان، از آزمون همبستگی رتبهای من کندال و سپس برای درک دقیقتر رابطه روند تعداد روزهای یخبندان با ارتفاع از روش رگرسیون خطی بهره گرفته شد. نتایج نشان داد از 5 ایستگاه تا ارتفاع 500 متر، 4 ایستگاه دارای روند منفی معنیدار و یک ایستگاه بدون روندو هر 4 ایستگاه مطالعه شده در ارتفاع 501 تا 1000 متر، در سری سالانه روند کاهشی معنی دار و حداقل در سه سری ماهانه نیز روند کاهشی نشان دادند. از 5 ایستگاه مطالعه شده در ارتفاع 1001 تا 1500 متر ، 3 ایستگاه روند افزایشی در سری سالانه و یا ماهانه ، یک ایستگاه روند کاهشی و یک ایستگاه بدون روند تشخیص داده شد. در ایستگاه های مطالعه شده با ارتفاع 1500 متر و بیشتر، 3 ایستگاه با روند مثبت ماهانه و 2 ایستگاه بدون روند مشاهدهگردید. به عنوان نتیجه کلی مشخص شد رخداد یخبندان در مناطق پست ایران رو به کاهش گذاشته و در مناطق مرتفع یا بدون تغییر و یا همراه با افزایش بوده است.

تغییر اقلیم، یخبندان، روند، من کندال، ارتفاع