بررسی تاثیر خشکسالی بر سطح سفره آب زیر زمینی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی(مطالعه موردی: دشت مهران_ ایلام)

در تحقیق حاضر به منظور دستیابی به شدیدترین خشکسالی با استفاده از شاخص استاندارد بارش، از آمار بارندگی پنج ایستگاه هواشناسی مهران، طی دوره زمانی (1390-1352) استفاده شد .به منظور بررسی افت سطح سفره آب زیر زمینی نیز از آمار 22 چاه پیزومتری دشت مهران طی دوره زمانی (91-1381) بهره گیری شد. سپس در محیط ARC MAP با استفاده از روش درونیابی کریجینگ با کمترین مقدار RMSE=1.125، نقشه پهنه بندی افت سطح سفره و خطوط هم افت برای شدیدترین خشکسالی تهیه گردید. شدیدترین خشکسالی در سال 1390 اتفاق افتاده است و پهنه بندی آن گویای این بود که افزون بر 97 درصد منطقه در طبقه خشکسالی خیلی شدید جای گرفته است .نتایح حاصل از نقشه های هم افت نشان داد که در طول شدیدترین خشکسالی حداکثر افت به میزان 6.31 متر مربوط به چاه واقع در مرکز دشت(اراضی کشاورزی)، و حداقل افت به میزان 0.08 متر مرتبط به چاه واقع در شمال دشت قرار دارد. هیدروگراف ترازآب زیرزمینی نیز بیان کننده این است که در سال مربوطه 2,13 متر ازسطح آب کاسته شده است که علت آن را میتوان در استمرار خشکسالی اتفاق افتاده، برداشت بیرویه، افزایش سطح زیر کشت و سیستم غلط آبیاری جستجو کرد.

Keywords:

خشکسالی اقلیمی , افت آب زیر زمینی , پهنه بندی خشکسالی , نرم افزار ARC GIS , دشت مهران