بررسی نظری تحلیل فیدبک جهت ارزیابی مخاطرات محیطی

معرفت شناسی محیط زیست و ادراک آن از منظر تغییر و تحول و به دنبال آن تطبیق فعالیت ها و انتخاب نحوه زیستن در محیط، تعامل انسان با محیط زیست نامیده میشود. به عبارت دیگر، تعامل انسان با محیط در جوامع مختلف و در دوره های تاریخی مبتنی بر شناخت و ادراک محیطی او بوده که به انتخاب رویکرد و به تبع آن روشهای مناسب بهره برداری منطقی و البته پایدار از محیط زیست می انجامیده است. در مقابل، هرگاه شناخت درستی از محیط حاصل نشده و بهره برداری نامتناسب با ساختار و عملکرد محیط انجام گرفته حوادث و رخدادهای زیانباری در جوامع انسانی رخ داده است. از رویکردها و روشهای مهم در درک محیط، شناخت سیستمی بوده که در آن همه عناصر سازنده محیط در ارتباط با هم عمل و تغییر در هر کدام تغییرات در عناصر دیگر و در نهایت تغییر در ساختار و عملکرد سیستم را به دنبال خواهد داشت. هر سیستمی داده های ورودی را گرفته، پردازش و به شکل خروجی مشخص در می آورد. حال اگر بخشی از خروجی یک سیستم به عنوان ورودی به سیستم بازگردد بدان فیدبک یا پسخوراند گفته شده که در شرایط عادی عامل اصلی تعادل و پایداری سیستم می باشد. بعلاوه، فیدبک به مثابه روشی عملی برای کنترل و مدیریت سیستم و محیط هایی که متأثر از فعالیت های انسانی میباشند عملمی نماید. در این صورت، می توان برای ارزیابی اثر فعالیت های انسان، پیش بینی مقدار خطر و ریسک آن در محیط، بویژه محیط هایی که بیشتر در معرض تغییر قرار می گیرند، به مطالعه و بررسی فیدبک سیستم محیط پرداخت.