محمود قدیری - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور

کاهش آسیب پذیری شهرها در برابر زلزله نیازمند چارچوبهای صحیح سنجش و ارزیابی می باشد. نوباوه گی پژوهش آسیب پذیری با رویکرد اجتماع محور، ضرورت چنین چارچوبهای ی را دوچندان می نماید. در این راستا، جهت ارائه چارچوب مفهومی آسیب پذیری، به بررسی مبانی نظری و پیشینه تحقیق پرداخته شد. سپس چارچوب مفهومی ارائه شده برای تحلیل آسیب پذیری شهر اردکان بکار گرفته شد. داده های مورد نیاز در چارچوب روش میدانی- پیمایشی و از طریق پرسشنامه های خانوار، کارشناس و خبرگان؛ گردآوری شدند. حجم نمونه نیز با روش کوکران تعیین و از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شد. مطابق نتایج، چارچوب مفهومی آسیب پذیری در دو بعد، 11 مولفه و 27 شاخصارائه گردید. بکارگیری چارچوب مذکور نیز نشان داد که میزان پتانسیل تاثیرپذیری محلات پایین، متوسط و بالا به ترتیب 58.09، 43.15 و 31.54 می باشد. میزان ظرفیت رسیدگی محلات پایین، متوسط و بالا نیز به ترتیب 33.66، 37.03 و 51.41 می باشد. در مجموع، نتایج نشان داد که چارچوب مذکور ضمن قابلیت بکارگیری، ابعاد آسیب پذیری و تفاوتهای فضایی آن را بخوبی پوشش می دهد.

خطر زلزله، شهرها، سنجش آسیب پذیری، چارچوب مفهومی، شهر اردکان