تاثیر پدافند غیرعامل در جهت تعدیل خسارتهای حاصل از سیل در استان گلستان

از مهمترین مخاطراتی که پیوسته زیرساختها و جمعیت استان گلستان، را دست به گریبان نموده است، بحران سیلاب میباشد. مطالعه حاضر با استفاده از مقادیر ضریب سیل خیزی ایستگاه های آب سنجی و به کمک روش میانیابی زمین آماری و با استفاده از تابع کریجینگ به پهنه بندی میزان ضریب سیلخیزی نقاط مختلف استان پرداخته است. بدین صورت که که ابتدا میزان کمیت نقاط از لحاظ توزیع نرمال بررسی گردید. سپس با امکانات نرمافزاری GIS با استفاده از تخمینگر کریجینگ، استان گلستان از نظر خطر وقوع سیل، طبقه بندی گردید. بررسی ها و آمار فراوانی رخداد سیلاب، نشان می دهد، استان گلستان از پتانسیل بالایی برای وقوع، برخوردار میباشد و با توجه به قانون بازگشت پذیری وتکرار بلایای طبیعی، امکان رخداد مجدد آن نیز وجود دارد. حاصل از تجزیه و تحلیل نقشه پهنه بندی خطر نشان میدهد، بیشترین مساحت استان در محدوده پهنه خطر زیاد واقع شده که 47/8 درصد از مساحت نسبی سطح استان را در برگرفته است، پهنهبندی خطر وقوع سیل در استان نشان می دهد، 9 شهر، علیآباد، رامیان، آزادشهر، مینودشت، خان ببین، دلند، نگین شهر، نوده خاندوز در محدوده با خطر خیلی زیاد واقعند. بیشترین جمعیت شهری و روستایی به لحاظ تعداد به ترتیب در پهنه با خطر متوسط، زیاد و خیلی زیاد. زیست می کنند.

Keywords:

مدیریت بحران , پهنه بندی خطر سیلاب , سیل , استان گلستان