مهدی صدیق - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی
مریم دارابی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه غیرانتفاعی امین فولادشهر

احساس امنیت یکی از نیازهای روحی انسان و از مهمترین شاخص های کیفیت فضا است در بسیاری از شهرهای بزرگ جهان بروز بزهکاری انواع آسیب های اجتماعی به صورت یک مشکل اجتماعی حاد مطرح است که تنها سلامتی و امنیت جامعه را به مخاطره می اندازد بلکه مسائل و مشکلات بیشماری را گریبانگر جامعه می کند مسئله امنیت شهری با توجه به رشد فزایندهی شهر نشینی در ایران از اهمیت بالایی، برخوردار می گردد و این در حالی است که اغلب یافته های تحقیقاتی پژوهشگران بر وجود رابطه آماریمستقیم بین افزایش جمعیت شهری و نرخ جرایم و آسیب های اجتماعی صحه می گذارند وعوامل اجتماعی مانند فقر، بیکاری، ناهماهنگی اجتماعی، میزان بالای جمعیت جوان باعث ایجاد محیطی مستعد و در معرض جرم و ناهنجاری رفتاری می دانند، اما فاکتورهای اجتماعی تنها عوامل و جنبه های تعیین کننده جرائم و ناهنجاری های اجتماعی نیستند، طرح و کالبد فیزیکی فضا، نقش مهمی در توسعه یا پیشگیری از جرم و ناهنجاری دارد . هدف مقاله حاضر بررسی نفش عواملی کالبدی و فیزیکی مؤثر در کاهش ناهنجاری رفتاری و جرائم شهری و ارائه معیارهای کالبدی در جهت ایجاد مکان ایمن، جلوگیری از ناهنجاری های رفتاری و ایجاد امنیت در فضاهای شهری از طریق طراحی مناسبفضا است. تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی است اطلاعات بصورت میدانی و اسنادی جمع آوری شده است. نتایج بیانگر این هست محیط بر رفتار شهروندان تاثیر گذار است و با خلق فضاهای عمومی که نظارت و مشارکت محلی واجتماعی را افرایش دهند می توان از وقوع جرم جلوگیری کرد.

فضاهای عمومی ، امنیت، مشارکت و نظارت عمومی