برآورد ژئودتیکی حرکات بین لرزه ای

زلزله از پر مخاطره ترین حوادث طبیعی است که مطالعه و پیش بینی آن به منظور کاهش خسارات و تلفات ناشی از آن، از دیر باز مورد توجه بوده است. در این راستا مطالعه گسلهای فعال امری حیاتی محسوب می شود. بررسی تغییر شکل سطح زمین با استفاده از مشاهدات ژئودتیکی ، منبع مناسبی برای بررسی گسلهای فعال است. استفاده از اندازه گیریهای ژئودتیکی در بازه های زمانی بین زلزله ای و پس زلزله ای یک وسیله مهم برای تخمین میزان جمع شدگی استرین در گسلها و خصوصیات رئولوژی لیتوسفر است . آگاهی از میزان جمع شدگی استرین یک گسل و خصوصیات رئولوژی آن برای تخمین میزان خطرپذیری آن گسل نقشی اساسی دارد. محاسبه تغییرات ارتفاعی در گسل با استفاده از روشهای مختلف ژئودتیکی انجام می گیرد . از جمله انواع داده های ژئودتیکی می توان به داده های ترازیابی اشاره کرد که تکنیکی با دقت بالا محسوب می شود. در اینتحقیق، رفتار بین لرزه ای گسل شمال تهران با استفاده از مشاهدات ترازیابی دقیق سالهای 76 و 84 برآورد می شود. نتایج نشان دهنده رفتار راندگی گسل شمال تهران، بالا آمدگی فرادیواره و پایین آمدگی فرودیواره می باشد.

Keywords:

ترازیابی دقیق , حرکات بین لرزه ای , دیتوم