پهنه بندی خشکسالی شرق ایران با استفاده از منطق فازی و شاخص SPI (مطالعه موردی: استانهای خراسان رضوی، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان)

خشکسالی به عنوان یک پدیده طبیعی خزنده است که با کمبود رطوبت نسبی، نسبت به شرایط نرمال به کندی آغاز و به آرامی گسترش می یابد. این پدیده از قدیم الایام یکی از بلایای طبیعی و خطرناک برای زندگی بشر بوده که به شدت بر همه جوانب فعالیت های بشری تاثیر گذاشته است. به همین منظور برای مطالعه خشکسالی های رخ داده در شرق ایران، داده های میانگین بارش ماهانه 19 ایستگاه سینوپتیک در سطح محدوده ی مورد مطالعه، طی سالهای دوره آماری 1986 تا 2005 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بدین جهت ابتدا مناسب ترین توزیع بر بارش (توزیع گاما) برازش داده شد، سپس شاخص SPI محاسبه گردید و در نهایت با استفاده از روش IDW خشکسالی های فصلی شرق کشور پهنه بندی شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بیشترین و کمترین تاثیر خشکسالیها در فصل تابستان و به ترتیب متعلق به ایستگاههای فردوس و زابل می باشد که هر دو ایستگاه، تقریبا در مرکز محدوده مورد مطالعه قرار دارند.

Keywords:

پهنه بندی خشکسالی , منطق فازی , شرق کشور , شاخص SPI