معماری داخلی، طراحی داخلی و درآمیختن اصول با احساسات و علایق

طراحی یک مکان با کاربری پیشین و یا با عنوانی جدید مستلزم آشنایی و شناخت پیشینه فضا و بستر آن می باشد. انسان درطول تاریخ اشیایی را با استفاده از تناسبات مرتبط با بدن خود خلق نمود تا مورد استفاده قرار دهد و این مسئله باعث پیدایش علم طراحی شد. به دنبال گسترش و پیشرفت سریع تکنولوژی و شهرنشینی، اصولی برای اجرای بهتر طراحی هاتعریف شده است. این اصول همواره در تعامل با احساسات و علایق استفادهکنندگان از فضای مورد طراحی بوده است، تا بتواند هرچه بیشتر نیازهای آنها را در کنار زیبایی، معانی و معناها پاسخ دهد. هدف اصلی از انجام دکوراسیون، بالا بردن زیباسازی فیزیکی و هماهنگی آن با احساسات درونی انسان می باشد که این امر جز با هماهنگی بین اصول و عناصر مرتبط چون رنگ، بافت و غیره میسر و مقدور نمی باشد. همانگونه که کلمه وسیله ایی برای بیان احساسات و نقطه نظرهای شاعر است، و صوت ابزاری برای تحلیل هیجانات روحی و الهامات آهنگساز می باشد؛ خط، شکل، فضا، بافت، نور، رنگ و غیره اصول و عواملی هستند برای نقاشان، پیکرتراشان و بالاخره معماران تا به درون مایه فکری خود عینیت بخشند. درمقاله پیش رو سعی بر آن است نگاهی به تفاوت طراحی داخلی و معماری داخلی داشته باشیم، هر چند باید به این نکته توجه داشت که این دو اصطلاح با یکدیگر اشتراکاتی دارند اما با هم مترادف نبوده و در حوزه کاری متفاوتی فعالیت دارند. سپس به تشریح اصول مرتبط به یک طراحی کامل در فضای داخلی میپردازیم و در نهایت به این نتیجه میرسیم که طراحی داخلی چگونه می تواند با ایجاد مجموعهایی از بایدها و نبایدها و همچنین قرار دادن قدرت مردانه در کنار احساسات زنانهارتباط معانی را مفهوم بخشد.

Keywords:

احساسات , اصول معماری , طراحی داخلی , معماری داخلی