پریسا بایبوردی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلخچی
سیمین یاقوتی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلخچی
مهسا بایبوردی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلخچی

هنرهای سنتی در عین تنوع و کثرت در صورت، در معنا به مفاهیم مشترک دلالت دارند. معماری سنتی به عنوان یکی از اصلی ترین هنرهای سنتی ایران حاوی مفاهیم غنی است که بر اساس اعتقادات و باورهای مردم این سرزمین شکل گرفته است.انسان در گذر زمان به نیرویی جدید مسلح گردید، نیروی ساختن و آفریدن، به بازی گرفتن خاک، سنگ، چوب و سایر عناصر موجود در طبیعت و بر پا کردن یک نشان، نشانی از خود.از جلوه های وجود این نشان می توان به معماری اشاره کرد.وی در شوق رسیدن به بهشت، خواستار آفرینش معماری است که نه فقط سرپناهی برای گذراندن عمر، بلکه محلی برای سکنی گزینی و آرامش باشد، حال خانه برای چنین آدمی ساخته شده است بدیهی است که چنین خانه ای نه یک فضای یخ زده و ساکن بلکه بسیار سیال و روان است چرا که می خواهد زندگی را با همه ی سیالیت و لطافتش در خود جای دهد.در این مقاله سعی بر آن است تا ابتدامعنای واقعی سکونت از دیدگاه پدیدار شناسی مورد مطالعه قرار گیرد سپس نیازهای سکونت و نحوه ی تامین آن در خانه های سنتی ایران مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت کیفیت فضایی در این خانه ها که در این مقاله به نام کیفیت جاری نام گرفته با تحلیل و بررسی نمونه ای از خانه های ایران مورد مطالعه و بررسی قرار خواهد گرفت.

معماری سنتی، پدیدار شناسی، خانه، آرامش