بهرام نوروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردستان، مدرس موسسه آموزش عالی آزاد دانش پژوهان

طلوع خورشید با پراکنده شدن اشعه هایی همراه است که مجموع آنها نور نامیده می شود. نور از جمله مهمترین مواهب الهی است که در زندگی بشر از ارزش بسزایی برخوردار است. در واقع هیچ عنصری در دنیا بدون وجود نور هویت دیداری ندارد. نور واسطه ای میان چشمان بیننده و محیط اطراف اوست یعنی در صورتی که نوری به چشم ما نرسد تصویری در شبکیه تشکیل نشده و در نتیجه حس بینایی معنا و مفهوم کاربردی نخواهد داشت. ارزش واقعی نور هنگام تاریکی نمایان می شود. با هدایت متفکرانه ی نور به داخل بنا و با ایجاد عرصه هایی از نور و تاریکی می توان فضای یکپارچه ی داخلی را بدون استفاده از عناصر و مصالح جداکننده به بخش های مستقل تفکیک نمود و یا از آن در جهت شدت بخشیدن به برخی صفات فضا نظیر مرتفع بودن استفاده کرد. استفاده از نور مناسب و یکنواخت در آپارتمان خفگی محیط را از بین می برد، البته استفاده از نور طبیعی بسیار مناسبتر است. شما می توانید به وسیله نور، فضایی را وسیع تر و یا کوچک تر نمایش دهید. نورپردازی خوب نیازهای انسان را برآورده می کند، خاطر او را آسوده می سازد، و احساس آسایش و امنیت ایجاد می کند. همچنین با پس زمینه ی فضا تناسب می یابد، و به بافت، رنگ و شکل (فرم) اسباب و لوازم اتاق جلوه ای زیبا می دهد. برخلاف این حالت، نورپردازی ناصحیح است که در فرد حسی آزار دهنده ایجاد می کند. هدف از این مقاله بررسی و نقش نور طبیعی و نور مصنوعی در معماری و دکورسایون داخلی و ارتباط بین این دو می باشد. روش تحقیق این پژوهش مطالعه کتابخانه ای بوده است. در نهایت نیز با معرفی منابع مختلف نوری و همچنین ارائه راهکار به کار خود خاتمه می دهد.

معماری، دکوراسیون داخلی، نورطبیعی، نورمصنوعی، نورپردازی